In Duitsland bestaan plannen voor de aanleg van 38 nieuwe waterstoftankstations, in Nederland zijn dit er 17. Daarmee zijn beide landen de komende tijd het actiefst in Europa wat betreft het aanbieden van waterstof voor wegverkeer. Dit blijkt uit cijfers van H2stations.org, een samenwerking tussen de Duitse technische dienstverleners TÜV SÜD en Lüdwig-Bölkow-Systemtechnik (LBST).
Duitsland beschikt met 60 publiek toegankelijke waterstoftankstations na Japan (96) over de meeste tankstations wereldwijd. Vorig jaar werden in Duitsland 17 nieuwe stations gerealiseerd. Ook China en Zuid-Korea richten zich nadrukkelijk op waterstof met plannen voor de aanleg van respectievelijk 18 en 27 openbare waterstoftankstations.
In totaal zijn er wereldwijd 369 waterstoftankstations, waarvan 273 publiek toegankelijk. De verwachting is dat dit aantal de komende jaren sterk zal toenemen, bij het vervangen van fossiele brandstoffen.
Van Niekerk: “honderden tankstations nodig voor rijden op waterstof”
Op dit moment telt Nederland drie openbare waterstoftankstations. Met de plannen voor uitbreiding naar ongeveer twintig tankstations verwacht de overheid dat er een landelijk dekkende infrastructuur zal ontstaan. William van Niekerk, voorzitter van de Nederlandse Waterstof & Brandstofcel Associatie (NWBA), denkt echter dat dit er eerder honderden zullen moeten zijn. “In elke gemeente één zou helemaal niet zo’n slecht idee zijn”, stelde hij begin deze maand tegenover BNR.
Ook in Duitsland werkt men toe naar de aanleg van honderden extra waterstoftankstations. De meeste komen daar tot stand in samenwerking met H2 Mobility Deutschland, een joint venture met zes aangesloten partijen. In 2023 moet Duitsland over ongeveer 400 waterstoftankstations beschikken. Ook in andere landen en regio’s bestaan samenwerkingsverbanden ter realisatie van meer tankstations, zoals H2Benelux.
Duurzaamheid waterstof afhankelijk van methode van verkrijgen
Waterstof heeft als voordelen dat het tanken snel gaat, dat het bereik groot is en dat er geen schadelijke uitstoot vrijkomt bij het gebruik. Daarmee is het naast elektrisch rijden de belangrijkste gegadigde om fossiele brandstoffen te vervangen in het wegverkeer.
Er zijn echter ook nadelen. De opslag van waterstof in gasvorm moet ofwel onder zeer hoge druk, ofwel onder zeer lage temperatuur plaatsvinden. Dit vergt energie en bemoeilijkt het transport. Er wordt door verschillende bedrijven, waaronder het Nederlandse H2Fuels, gewerkt aan oplossingen voor dit probleem, door de waterstof in een vaste of vloeibare vorm aan te bieden.
Daarnaast is de duurzaamheid van waterstof afhankelijk van de wijze waarop de waterstof is verkregen. Het merendeel van de waterstof die nu wordt gebruikt wordt uit aardgas gewonnen, waarbij broeikasgassen vrijkomen. Dit wordt daarom grijze waterstof genoemd. Wanneer deze broeikasgassen worden afgevangen spreekt men van blauwe waterstof.
Tot slot is er groene waterstof, deze waterstof wordt gewonnen op een manier waarbij er geen schadelijke uitstoot vrijkomt. De bekendste methode hiervoor is elektrolyse van water door middel van wind- of zonne-energie. Hier treden echter grote energieverliezen bij op (ca. 60%), zodat direct gebruik van deze energie meer voor de hand ligt. De winning van waterstof uit biomassa wordt momenteel onderzocht en ontwikkeld.