Op 21 december 2018 werd het ontwerp van het Klimaatakkoord voltooid. In het Klimaatakkoord hebben meer dan honderd partijen een pakket van afspraken, maatregelen en instrumenten samengesteld die samen moeten leiden tot een afname van ten minste 49 procent C02-uitstoot in Nederland in 2030, ten opzichte van 1990. De partijen, bestaande uit de overheid, bedrijven, werknemersorganisaties, onderzoeksbureaus, milieuorganisaties en andere belanghebbende partijen, waren verdeeld over vijf sectortafels met ieder een eigen onderdeel van de maatschappij waarin een CO2-reductie gerealiseerd kan worden.

Het ontwerp van het Klimaatakkoord moet eerst worden doorgerekend door het Planbureau voor de Leefomgeving en het Centraal Planbureau. Zo ontstaat meer duidelijkheid of het samengestelde pakket daadwerkelijk zal leiden tot de gewenste uitstootreductie en welke onderdelen hiervan de grootste bijdrage kunnen leveren, tegen de minste maatschappelijke kosten. Aan de hand van de uitkomsten wordt later een definitief Klimaatakkoord gesloten.

De doelstelling van 49 procent CO2-uitstootreductie is gebaseerd op afspraken die eerder werden gemaakt in het Akkoord van Parijs in 2015 en Europese doelstellingen voor uitstootreductie. Ook moet de Nederlandse Klimaatwet deze doelstelling vastleggen. Het akkoord van Parijs werd ondertekend door bijna alle landen in de wereld, teneinde de opwarming van de aarde te beperken tot maximaal 2 graden. Hier vloeien ook Europese wetten en maatregelen uit voort, waaraan de lidstaten moeten voldoen.